Rüzgar içimden çıkmak için her ne kadar şansını birkaç kere denemiş olsa da, doktorumun sayesinde günümde doğum yaptım... Fakat Rüzgar'ı kucağıma alana kadar hiçbir şekilde annelik güdüsü yoktu içimde ve üzerimde... Kendimi bir anne olarak hissedemedim doğumhaneden çıkana kadar. Fakat anestezinin etkisi geçtiği zaman öyle bir duygu kapladı ki içimi sormayın :) Ve eve çıkmamla bu lohusa depresyonu denen şey başladı :( Daha doğrusu bunun lohusa depresyonu olduğunu ben çook sonradan anladım. Çünkü bu tür şeyler bana komik gelirdi önceleri. Depresyon falan... Deli mi bu insanlar derdim. Hem bebek sahibi oluyorsun hem depresona giriyorsun... Ama gerçekten giriliyormuş ve eğer güçlü bir iradeye sahip değilsen tedavi görmeden atlatmak imkansız. Neyse ki ben eşimin sevgisi, ilgisi ve desteği sayesinde çok çabuk toparlandım...
Doğumdan sonraki ilk günler bir korku kaplamıştı içimi... Sanki eşime oğluma birşey olacakmış gibi. Onlara bakıp bakıp saatlerce ağlıyordum... Hele ki Rüzgar'ın o masumiyeti, minicik elleri, bedeni... Beni benden almıştı... Gözümü kırpmadan izledim aylarca... (Hala daha izliyorum orası ayrı tabi:) )
İlk günlerim hep ağlamakla geçti diyebilirim. Bunun sonucunda kendimi çok mutsuz hissetmeye başladım. Eşim işten gelene kadar evde sadece annem olsun istiyordum. Annem haricinde gündüz eve konu komşu kimseyi istemiyordum. Tebriğe gelenlere surat yapıp hiç konuşmuyordum bir an evvel gitsinler diye. Yani berbat bir psikoloji içine girmiştim. Rüzgar'ı kimseye göstermedim haftalarca. Sakladım hep. Bu kadar korumacı bir anne olacağım eminim beni tanıyan kimsenin aklına gelmemiştir :))
Netice de çabuk atlattım ve şuan o günlerin üzerinden tam 5 ay 9 gün geçti :) Bir bebek büyütmek hiç kolay değilmiş doğru ama bir bebek sahibi olmanın da verdiği duyguyu verecek bir başka değer daha yokmuş şu yeryüzünde... İnsan bedeni günlerce uykusuz kaldığı halde isyan etmiyor, ve bebeğinin eli eline değdiği anda sanki 24 saat uyumuş gibi bir enerji veriyorsa bedenine, bence bu Yüce Allah'ın bizlere verdiği paha biçilmez bir değer... Ve ben 22 Ağustos'tan beri bu değerin keyfini çıkarıyorum...
Annelik te, hamilelik kadar zevkli bir süreçmiş... Tek farkı hamilelik 9 aylık bir serüven, annelik sonsuz ;)
Ezgi
